De mooiste bergtoppen van Italië

In Noord-West Italië bevindt zich het Aostadal. De karakteristieke dorpjes en vele kleine kasteeltjes maken het een prachtige omgeving om je vakantie door te brengen. En niet alleen het dal is mooi...

Bergschoenen aan, veters gestrikt! De meerdaagse huttentocht begint in Valgrisenche.

 

De eerste wandeldag voert je door het bos. 

 

Eenmaal boven aangekomen ontbreken de bomen: boven de boomgrens op ongeveer 2000 meter groeien slechts enkele bloemetjes, mos en gras.

 

Van de schaduw naar de zon, met in de verte de met sneeuw bedekte bergtoppen.

 

In de verte lijken het stieren door de uitstekende hoorns, maar deze koeien doen geen vlieg kwaad. Het wandelpad loopt dwars door de kudde heen.

 

"Hoe lang nog tot de volgende berghut?" De wandelkaart blijkt er soms naast te zitten, een tocht van twee en een half uur blijkt uiteindelijk meer dan 6 uur te hebben geduurd.

 

Hoger op de berg ontbreekt op sommige stukken het wandelpad. Deze puinhelling gaf volop plezier voor de klim- en klauterliefhebber.

 

De huttenwaard schept minestronesoep op bij de wandelaars die vannacht in de Chalêt de l'Épée verblijven. Daar blijft het niet bij: een volledig vijfgangenmenu volgt.

 

Stinkende, modderige bergschoenen in de hut? Liever niet! Schoenen gaan dus uit en worden in een apart vertrek neergezet. De bijbehorende geuren blijven daar uiteraard ook. 

 

Wandelschoenen uit, wandelstokken aan de muur.

 

Vanuit de hut kijk je uit over het hele dal. De opkomende zon werpt een schaduw over de vallei, de hogergelegen bergtoppen liggen al in het licht.

 

Ochtenddauw op grotere hoogte. Het gras bevriest 's nachts op 2300 meter.

 

Vroeg op voor een "rustige" wandeldag. De zware backpack blijft ditmaal in de berghut liggen. Gelukkig maar, want de eerste meters moet er meteen 250 meter gestegen worden.

 

Maar eenmaal boven ziet het er prachtig uit.

 

De vele bergstroompjes voeren kristalhelder water af dat rechtstreeks van de gletsjer afkomstig is.

 

Een bergmeertje op 2600 meter hoogte. Doordat hier weinig wilde dieren te vinden zijn, kunnen de kikkervisjes in het meer ongestoord groeien.

 

Mos is er te vinden in allerlei bonte kleuren.

 

Het einde van het dal. In het midden is de gletsjer te zien, dat voor het ijskoude water in de berghut zorgt.

 

Binnen in de luxe berghut Refugio Bezzi: stapelbedden en warmwaterdouches.

 

Geen wolkje aan de lucht, zowel overdag als 's nachts. Er zijn geen steden in de buurt die voor lichtvervuiling kunnen zorgen. Als je ogen eenmaal gewend zijn aan het licht, verschijnt er een hemel vol sterren.

 

Onderweg naar de auto. De hogere bergtoppen worden bedekt door het wolkendek, waaruit af en toe wat regendruppels naar beneden vallen.